88526854
ستاره شناسان باستان عقیده داشتند که خورشید و سیارات دور زمین حرکت می کنند. اما در سال 1543 یک ستاره شناس لهستانی به نام نیکلاس کپرنیک گفت که زمین و سیارات دیگر به دور خورشید حرکت می کنند. ستاره شناسان در گذشته تنها درباره اشیایی که می توانستند با چشم غیر مسلح یا با تلسکوپ های دستی دیده شوند چیزهایی می دانستند. امروزه ستاره شناسان آلات و ابزار زیادی را مورد استفاده قرار می دهند تا جهان را مطالعه کنند. تلسکوپ های عظیم تصاویری از نزدیک از اشیای فضایی در اختیار فضانوردان می گذارد. این تلسکوپ ها به ستاره شناسان کمک می کنند تا اشیایی را که نسبتاً به زمین نزدیک هستند مثل خورشید، سیارات و ستاره های دنباله دار را مطالعه کنند. برای آموختن درباره اشیایی که دورتر هستند، تلسکوپ های رادیویی، انرژی ساطع شده از اشیای فضایی را بر می می گیرند. رایانه ها نیز به ستاره شناسان کمک می کنند تا حسی از اطلاعاتی که از همه این ابزار می گیرند پیدا کنند.
ستاره شناسی مطالعه ستارگان، سیارات و اجرام آسمانی دیگر است. ستاره شناسان تلاش می کنند تا بفهمند که این اجرام آسمانی کجا هستند و چگونه حرکت می کنند. آن ها مطالعه می کنند که سیارات از چه ساخته شده اند. آن ها درباره این که ستارگان چگونه نور ایجاد می کنند مطالعه می کنند. آن ها نظریه هایی می دهند یا حدس هایی می زنند درباره این که چگونه و چه موقع جهان تشکیل شده است. ستاره شناسی یکی از قدیمی ترین علوم است. ستاره شناسی در دوران باستان شروع شده. یعنی زمانی که اولین انسان ها به این توجه کردند که اجرام آسمانی به شکل دایره ای حرکت می کنند یا الگوهایی را در حرکت شان تکرار می کنند.
ستاره شناسان باستان عقیده داشتند که خورشید و سیارات دور زمین حرکت می کنند. اما در سال 1543 یک ستاره شناس لهستانی به نام نیکلاس کپرنیک گفت که زمین و سیارات دیگر به دور خورشید حرکت می کنند. ستاره شناسان در گذشته تنها درباره اشیایی که می توانستند با چشم غیر مسلح یا با تلسکوپ های دستی دیده شوند چیزهایی می دانستند. امروزه ستاره شناسان آلات و ابزار زیادی را مورد استفاده قرار می دهند تا جهان را مطالعه کنند. تلسکوپ های عظیم تصاویری از نزدیک از اشیای فضایی در اختیار فضانوردان می گذارد. این تلسکوپ ها به ستاره شناسان کمک می کنند تا اشیایی را که نسبتاً به زمین نزدیک هستند مثل خورشید، سیارات و ستاره های دنباله دار را مطالعه کنند. برای آموختن درباره اشیایی که دورتر هستند، تلسکوپ های رادیویی، انرژی ساطع شده از اشیای فضایی را بر می می گیرند. رایانه ها نیز به ستاره شناسان کمک می کنند تا حسی از اطلاعاتی که از همه این ابزار می گیرند پیدا کنند.
تعریف و ارتباط با علوم دیگر
اگر به دنبال یک تعریف مشخص از ستاره شناسی نوین باشیم، می‌توان آن را چنین بیان کرد؛ مطالعه موضع ، ساختار و چگونگی تحول (از آغاز تا پایان) اجرام آسمانی. در این زمینه ، علومی به کمک ستاره شناسی می‌آیند که هر یک پاسخگوی بخشی از پرسشهای این علم هستند. فیزیک بخش عمده‌ای از مشکلات ستاره شناسان را برطرف کنند، شیمی ، ریاضیات و مکانیک نیز از جمله علومی هستند که ارزشهای فراوانی برای ستاره شناسی و ستاره شناسان دارند. در سالهای اخیر حتی علمی مانند زیست شناسی به کمک ستاره شناسی آمده است و بحث موجودات برون زمینی ، مسأله پیدایش حیات و نیز امکان زندگی در دیگر کرات آسمانی ، رابطه روز افزون این دو علم را طلب می‌کند.
سایر علوم ، بخصوص علوم کاربردی (مانند شاخه‌های گوناگون مهندسی) نیز بحث فضاپیماها ، تلسکوپهای زمینی و فضایی غول پیکر را تکمیل می‌کند و از این طریق در گسترش ستاره شناسی قدم بر می‌دارد. رابطه ستاره شناسی و سایر علوم را در ادامه این سلسله مباحث و به تدریج متوجه خواهید شد و بی گمان در ادامه مسیر ستاره شناسی حتما متوجه می‌شوید که در هیچ حالتی قادر به حذف ارتباط یک یا چند رشته از علوم دیگر با ستاره شناسی نخواهید شد.
